دیدگاه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران در مورد قابلیت کاربری دوره های آموزش ضمن خدمت الکترونیکی

مقدمه: یکی از موضوعاتی که لازم است در طراحی یادگیری الکترونیکیِ اثربخش مورد توجه قرار گیرد، قابلیت کاربری آنها است. هدف این مطالعه بررسی قابلیت کاربری دوره های آموزش ضمن خدمت الکترونیکی از دیدگاه کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. روش ها: این مطالعه توصیفی - مقطعی در سال 1387 روی کارکنان بهداشتی- درمانی، اداری- مالی و آموزشی- فرهنگی که در دوره های آموزش ضمن خدمت الکترونیکی شرکت کرده بودند، انجام شد. روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود و 624 نفر از افراد واجد شرایط، پرسشنامه 21 سؤالی قابلیت کاربری شامل مقوله های کارآیی، قابلیت یادگیری و رضایت را بر اساس مقیاس لیکرت تکمیل نمودند. روایی محتوای پرسشنامه طی انجام مطالعه مقدماتی بررسی شد و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ تعیین گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss ویرایش 16 و آزمون های آماری t-test و anova با bonferroni post hoc متناسب با نوع متغیر استفاده شد. نتایج: میانگین و انحراف معیار نمره دیدگاه کارکنان در قابلیت یادگیری دوره ها 5/0±4/3، رضایت آنها از دوره ‍ ها 7/0±7/3 و کارایی دوره ها 5/0±2/3 بود. متغیرهای رشته شغلی، محل دسترسی به رایانه، توانمندی استفاده از رایانه، دسترسی به اینترنت و انگیزه شرکت در دوره آموزش الکترونیکی با مقوله های قابلیت کاربری، ارتباط معنادار آماری داشت. نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که قابلیت کاربری دوره های آموزش الکترونیکی از دیدگاه کارکنان دانشگاه قابل قبول به نظر می رسد. دانش رایانه ای کارکنان و دسترسی آنها به امکانات سخت افزاری و نرم افزاری در افزایش قابلیت کاربری دوره های آموزشی مؤثر است.